آیت الله حاج شیخ ذبیح الله ذبیحی قوچانی از علمای عامل و مجتهدین نامدار معاصر خراسان، در سال ۱۳۲۹ قمری برابر با سال ۱۲۸۹ شمسی در روستای خیرآباد مایوان متولد شد. وی در سن ۱۳ سالگی برای تحصیل علوم دینی به شهر قوچان رفت و در طول سه سال، مقدمات را آموخت. ایشان برای تکمیل تحصیلات خود در سال ۱۳۴۵ قمری به مشهد مقدس آمد و به مدت ۶ سال به تکمیل ادبیات عرب و دروس سطح پرداخت. آیت الله قوچانی در سال ۱۳۵۱ قمری به نجف اشرف هجرت کرد و در حوزه درسی فقه و اصول آیات عظام آقا ضیاء عراقی، حاج سید محمود شاهرودی، حاج سید ابوالحسن اصفهانی و سایر بزرگان شرکت نمود. ایشان پس از ۲۰ سال اقامت در حوزه نجف و نیل به درجه اجتهاد، در سال ۱۳۷۱ قمری به قوچان مراجعت کرد و در این شهرستان به ترویج و نشر احکام اسلامی و تدریس علوم دینی پرداخت. این عالم ربانی در کمال زهد و تقوا در مجاورت امام هشتم زندگی می کرد تا این که در سحرگاه روز سه شنبه ۲۴ اسفند سال ۱۳۷۲ شمسی برابر با سوم شوال سال ۱۴۱۴ قمری بر اثر سکته قلبی درگذشت و در میان اندوه فراوان علاقه منداش در صحن آزادی (نزدیک ایوان طلا) حرم رضوی به خاک سپرده شد. از اقدامات مفید آیت الله قوچانی، تأسیس مدرسه علوم دینی محمودیه فاروج می باشد که طلاب علوم دینی تا سطح لمعتین و رسائل در آن جا به تحصیل می پردازند